หลงทางในดอยสะเก็ด - แผนที่เสียง
ฉันไม่เคยขับรถและไม่มีไหวพิบเรื่องทิศทางเลย ดังนั้นการตัดสินใจที่จะเช่าสกู๊ตเตอร์ในระหว่างที่ฉันอยู่ดอยสะเก็ดเป็นเวลาหนึ่งเดือน มันแน่นอนว่าจะเป็นการเสี่ยงอันตราย
และมันก็เริ่มต้นไม่ดีตั้งแต่จากร้านเช่ารถ
ก่อนที่ฉันจะได้จัดการเร่งมิเตอร์และเท้าของฉันยังไม่ทันพ้นพื้นดิน เจ้าของร้านก็ประกาศว่าฉันพร้อมที่จะออกตัวและผลักให้ฉันออกจากประตู
ซึ่งในทันทีทันใด ฉันก็ได้หลงทาง นี่คือจุดเริ่มต้นการทัวร์บันทึกเสียง 600 กิโลเมตรของภูมิภาคนี้
จุดสำคัญในแผนที่เสียงของฉันนั้นคือกระบวนการสานภูมิทัศน์ทางอารมณ์จากพื้นที่กายภาพต่างๆ
มันเป็นการสำรวจช่วงเวลาชั่วขณะที่บอบบาง เหมือนกับเวลาที่วัยรุ่นฟังเพลงรักบนชายฝั่งของทะเลสาบ หรือเต้นเร้งต้นกาด้วยความสุขเต็มเปี่ยมที่สวนหลังบ้านและความรู้สึกนั้นประสานไปกับพื้นที่รอบตัวอย่างช้าๆ มันเป็นการสร้างแผนที่ช้าๆ ในลักษณะเช่นเดียวกันกับการที่เราเดินไปตามเส้นทางที่คล้ายๆ กัน ทุกๆ วัน และในที่สุดก็จะสร้างเส้นทาง
หลงทางในดอยสะเก็ดนั้นเกี่ยวกับวิธีการต่างๆ ที่ผู้คนทิ้งร่องรอยในสถานที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่และสถานที่ที่ได้เยี่ยมชม
วิธีที่ชุมชนใช้สถานที่รอบๆ ตัวพวกเขา และวิธีที่กระบวนการนี้เปลี่ยนแปลงพวกเขาด้วย
ผลงานนี้ไม่ได้ตั้งใจรวบรวมไว้เป็นข้อสังเกต มันไม่เพียงแค่เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้ยินหรือได้เห็น แต่มันยังเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้ทำที่นั้นด้วย - เกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่ฉันพยายามที่จะสำรวจ ทำความเข้าใจ มีส่วนร่วม และรับฟังในดอยสะเก็ด
มันเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการพยายามที่จะซื้อบุหรี่ หรือเรื่องใหญ่ๆ อย่างเช่น การที่ฉันได้ตระหนักว่า ฉันนั้นไม่มีความรู้มากเกี่ยวกับประเทศไทย มันเกี่ยวกับเรื่องของความสวยงาม ความบังเอิญ และกระบวนการความสับสนในการได้รู้จักและชอบผู้คนใหม่ๆ และสถานที่ใหม่ๆ และดึงดูดตัวเองให้หลงไปกับช่วงเวลาอย่างสิ้นเชิง
มันเป็นบันทึกเสียงของวิธีการง่ายๆ ในการวาดรูปดอยสะเก็ดของฉันในช่วงเวลาที่ฉันอยู่ที่นี่ และการเดินทางนี้ได้ทิ้งร่องรอยที่ยิ่งใหญ่กว่าไว้ในใจฉัน
เคทคาร์, ดอยสะเก็ด, ประเทศไทย ขอขอบคุณ: เฮเลน มิเชลเซน ภิสิทธิ์พงษ์ ศิระพิสุทธิ์ รีสมิสซิสทิม ไพลสเต็ด และทันย่า เซริสิเออร์ งานศิลปะนี้ได้ทำไปโดยโครงการ Compeung Residency Grant